تناسب اندام و پزشکی



۱) از فواید پروتئیــن هــا می توان به  افزایــش ســنتز پروتئینــی ماهیچــه هــا اشاره کرد . برای اینکه در تمرین ها حداکثر رشد ماهیچه ها را داشته باشیم باید میزان دریافت پروتئین خــود را تنظیــم کنیم. رشــد ماهیچــه هــا را ماننــد یــک مقیاس در نظر بگیرید. تنها راه برای رشد عضلات، تنظیم سنتز پروتئینی ماهیچــه هاست.

به عبارت دیگر، شــما بایــد پروتئین بیشــتری را نســبت بــه آنچــه کــه ماهیچــه هــا جــذب مــی کننــد، دریافــت کنیــد.  افــرادی که درکی از اصــول تمرینــات و تغذیــه ای دارند می دانند  کــه پروتئیــن جــز اصــول ضــروری بــرای ســاخت ماهیچــه هاست. بــه بیــان ســاده خــوردن پروتئیــن ســاختار ماهیچــه هــا را برای ســنتز پروتئینــی برانگیختــه مــی کنــد. امــا دانســتن میــزان پروتئیــن مــورد نیــاز، مســئله ی دیگــری اســت. بســیاری از افــراد کــه بــا عضلــه ســازی دچــار مشــکل هســتند و کمتــر مــی تواننــد عضلــه ســازی کننــد، پروتئیــن بســیار زیــادی مصــرف مــی کننــد.

فواید پروتئین

2) از دیگر فواید پروتئین تاثیر ان بر تعادل هورمونی است . از جمله تاثیرات این تغییرات به حالــت هــای مختلــف احساســی، اخلاقــی، انــرژی، جنســیتی، شــخصیتی، سیســتم عصبــی و عضلانــی هی توان اشاره کرد که بر روی انها تاثیــر مــی گــذارد.  از تستســترون و کورتیــزول، می توان بعنوان مهمترتین هورمونها یاد کرد.

تستســترون، هورمــون آنابولیــک اســت کــه هــم در آقایــان و هــم در خانــم هــا یافــت مــی شــود، امــا میــزان آن در آقایــان بیشــتر اســت. ایــن هورمــون نقــش هــای بســیاری را ایفــا مــی کنــد، امــا مــی تــوان گفــت بیشــترین تاثیــر آن بــر روی اعتمــاد بــه نفــس، انــرژی، تمرکــز، انگیــزه و رشــد عضلانــی اســت. کورتیــزول یــک هورمــون کاتابولیــک اســت، اگرچــه کــه نقــش بســزایی در بــدن دارد امــا مقــدار بیــش از حــد آن در بــدن باعــث افزایــش چربــی دور شــکم اســت کــه سنتز پروتئینی را کاهش می دهد.

فواید پروتئین

3 ) یکی دیگر از فواید پروتئیــن بهبــود خلــق و خــو و افزایــش انگیــزه است. جنبــه هــای ذهنــی و عاطفــی، هــر دو از اهمیــت یکســانی برخــوردار هســتند. اگــر شــما حــال و حوصلــه نداشــته باشــید، مطمئنــا بــه آخریــن چیــزی کــه فکــر مــی کنیــد، وزنــه زدن اســت. خبــر خــوب ایــن اســت هــر چــه کیفیــت پروتئیــن هــا بیشــتر باشــد و میــزان آمینواســید هــا کافــی باشــد، نتایــج بهتــری بدســت خواهیــد آورد. گلیســین باعــث کاهــش اســترس، تیروســین باعــث افزایــش دپامیــن و تریپتوفــان باعــث افزایــش خلــق و خــو و افزایــش ســروتنین مــی شــود.شاید بتوان گفت که فواید پروتئیــن در زندگی افراد تاثیر گذار است و باعث بهبود رفتار ها و انگیزه در شخص می شود که برای موقعیت اجتماعی فرد نیز تاثیر گذار است .

4) از دیگر فواید پروتئیــن ها باید به بهبــود کیفیــت خــواب نیز اشاره که کرد . خــواب بــه معنــای اســتراحت مغــز اســت. طبــق مطالعــات اخیــر، نشــان داده شــده اســت کــه خــواب کافــی بــر روی یادگیــری، حافظــه، قــوه ی تشــخیص، درک درد، ایمنــی و تــورم تاثیــر مــی گــذارد.

5) یکی دیگر فواید پروتئیــن بالا رفتن بازده تمرینات است .  از تمرینــات ترکیبــی کــه بیشــترین گــروه ماهیچــه هــا را بــکار مــی گیرد،ددلیفــت هــا، اســکوآت هــا و پــرس هــای مختلــف است که تمرینــات ترکیبــی موجــب افزایــش تستســترون مــی شــود.

 

منبع :

پندارک


این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


منظومه شمسی یکی از منظومه های موجود در کهکشان راه شیری و در این هستی بی پایان است که به نوعی خانه ما انسان ها نیز محسوب می شود، چرا که سیاره زمین یکی از هشت سیاره عضو این منظومه است، هرچند شناخته ترین اعضای منظومه شمسی، سیارات آن هستند اما نباید از مرکز و تنها ستاره آن یعنی ستاره خورشید و بقیه اجرام آسمانی منحصر به فردش نیز غافل شد.

تاریخچه و پیدایش

منظومه شمسی

امروزه دانشمندان بر این باورند که منظومه شمسی توسط چرخش و گرد هم آمدن ابر ها و توده های متراکم غبار و گاز پدید آمده است، علت فرو ریختن این ابر ها و توده های مواد موج های انفجار حاصل از انفجار ستاره های نزدیک بوده که منجر به به وجود آمدن سحابی خورشیدی شده است.
سپس در مرکز منظومه شمسی در حال شکل گیری، نیروی گرانش ماده بیشتری را به خود جذب کرد و در پی آن فشار در هسته به حدی بالا رفت که اتم های هیدروژن شروع به ترکیب و تشکیل هلیوم کرده و مقدار زیادی انرژی آزاد کردند. به سبب همین فرآیند ستاره خورشید تشکیل شده و سرانجام بیش از 99 درصد مواد موجود در اطراف را گرد هم آورد.

 

توده های ماده در فاصله دورتر صحابی نیز کنار هم جمع شدند، این توده ها با یکدیگر برخورد کرده و درهم می شکستند سپس اجسام بزرگتری را تشکیل می دادند. برخی از آنها به اندازه کافی بزرگ شدند تا جاذبه خودشان را به وجود آورده و در روند این فرآیند آن ها را به شکل کره هایی مانند سیارات، سیارک ها و ماه های بزرگ تبدیل کند.

این امر منجر به پیدایش و تولد زمین و هفت سیاره دیگر منظومه شمسی شد، در مواردی که منجر به تشکیل سیارات نشد کمربند سیارکی تشکیل شده از ذرات کوچکتر و برخی مواد باقی مانده از تشکیل منظومه شمسی که نمی توانستند تبدیل به سیاره شوند به وجود آمد. سایر مواد و قطعات کوچکتر باقی مانده سیارک ها، ستاره های دنباله دار، شهاب سنگ ها و قمرهای کوچک را تشکیل دادند.

تا دهه 1990 دانشمندان فقط از سیارات موجود در منظومه شمسی باخبر بودند و در آن مقطع پذیرفته بودند که فقط 8 سیاره در جهان هستی وجود دارد، اما با پیشرفت علم و فناوری تلسکوپ ها مورد جدید و خارق العاده ای اتفاق افتاد.

دانشمندان سیارات جدیدی را خارج از منظومه شمسی کشف کردند، این کار با پیدا کردن سیارات عظیم الجسه و چندین برابر بزرگتر از اندازه مشتری آغاز شد و در نهایت با پیدا کردن سیارات سنگی که حتی برخی از آن ها اندازه زمین بودند ادامه یافت.

 

 

ستاره خورشید و سیاره ها

منظومه شمسی متشکل از اجرام آسمانی گوناگونی است که مهم ترین ها سیارات و البته قلب تپنده آن یعنی خورشید است، در ادامه به ترتیب از داخل به بیرون به معرفی اجمالی و بیان برخی مشخصات درباره این اعضاء منظومه شمسی پرداخته خواهد شد:

خورشید (Sun): خورشید بزرگترین عضو منظومه شمسی یک ستاره از نوع کوتوله زرد است که در مرکز قرار دارد، نیروی جاذبه این ستاره است که اجزای مختلف منظومه شمسی را کنار هم نگه می دارد، جرم ستاره خورشید تشکیل شده از ترکیب گاز های هیدروژن و هلیوم بسیار داغ است. شعاع خورشید معادل 695,508 کیلومتر است.

 

عطارد (Mercury): عطارد کوچکترین سیاره منظومه شمسی است که از کره ماه کمی بزرگتر است، همچنین عطارد نزدیکترین به خورشید نیز محسوب می شود که از این نظر درجه حرارت آن بسیار بالا بوده اما داغ ترین سیاره نیست. هنگام مشاهده ستاره خورشید از سطح عطارد نسبت به زمین، خورشید سه برابر بزرگتر به نظر می رسد. شعاع عطارد 2,440 کیلومتر است.

زهره (Venus): دومین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید و همسایه زمین داغ ترین سیاره منظومه شمسی یعنی زهره است، از نظر ساختار و اندازه شباهت هایی به زمین دارد و اتمسفر زخیم آن باعث به دام افتادن گاز های داغ گلخانه ای می شود که اصلی ترین دلیل درجه حرارت بالای آن پس از نزدیکی به ستاره خورشید است. شعاع زهره 3,760 کیلومتر است.

زمین (Earth): خانه و محل زندگی انسان ها زمین سومین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید و پنجمین از نظر بزرگی است، زمین را می توان به عنوان تنها جایی در نظر گرفت که حیات به شکل های مختلف در آن یافت شده و آب بر روی سطح آن موجود است. شعاع زمین 3,959 کیلومتر است.

سیاره زمین

مریخ (Mars): با جهانی خاکی، سرد و بیابانی مریخ چهارمین سیاره است که دارای اتمسفر یا جو بسیار نازک بوده و رنگ خاک و مواد پوشاننده سطح آن باعث شده اند تا به رنگ قرمز دیده شود، مریخ همانند زمین دارای یک سیستم پویا است که فصول مختلف، آتشفشان ها، آب و هوا و غیره را شامل می شود. شعاع مریخ 3,390 کیلومتر است.

مشتری (Jupiter): مشتری پنجمین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید با داشتن دو برابر اندازه کل سیارات دیگر بزرگترین سیاره منظومه شمسی محسوب می شود، جرم مشتری تشکیل شده از گاز های مختلف مانند هیدروژن، هلیوم و غیره است. شعاع مشتری برابر 69,991 کیلومتر است.

زحل (Saturn): زحل ششمین سیاره از نظر نزدیکی به ستاره خورشید و دومین سیاره از نظر بزرگی است که همانند همسایه بزرگتر خود یعنی مشتری بیشتر از گاز های هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. یکی از بارزترین ویژگی های این سیاره حلقه تشکیل شده از تکه های یخ و سنگی است که دور آن قرار دارد و زیبایی منحصر به فردی به این جرم آسمانی داده است. شعاع زحل برابر 58,232 کیلومتر است.

سیاره زحل saturn

اورانوس (Uranus): هفتمین سیاره منظومه شمسی یعنی اورانوس سومین سیاره بزرگ آن نیز است، اورانوس اولین سیاره ای است که به کمک تلسکوپ توسط یک اخترشناس به نام ویلیام هرشل در سال 1781 کشف شد. از آنجا که اورانوس یکی از دور ترین سیارات نسبت به خورشید است دمای آن بسیار پایین بوده و اتمسفر آن فوق العاده سرد است. شعاع اورانوس برابر با 25,362 کیلومتر است.

نپتون (Neptune): کره ای تاریک و سرد به همراه وزش باد های مافوق صوت بر سطح آن، این غول یخی هشتمین و آخرین سیاره منظومه شمسی است و از این نظر دور ترین نیز نسبت به ستاره خورشید محسوب می شود، نپتون تنها سیاره‏ای است که از زمین با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست و وجود آن قبل از اکتشاف، اولین بار توسط ریاضیدانان پیش بینی شده بود. شعاع نپتون برابر با 24,622 کیلومتر است.

حتما بخوانید:

پیدایش جهان (بر پایه تز دکترای استیون هاوکینگ)


خورشید قلب منظومه شمسی ما، یک ستاره کوتوله زرد و یک توپ داغ از گاز های درخشان است. نیروی گرانش آن اجزای مختلف منظومه شمسی از سیارات کوچک و بزرگ گرفته تا سیارک ها را کنار هم نگه می دارد، وجود آن اساسی ترین دلیل وجود این منظومه و همچنین حیات در زمین است.

ارتباط و تعامل بین خورشید و زمین منجر به بوجود آمدن فصول، جریانهای اقیانوسی، آب و هوا، اقلیم های متفاوت، کمربندهای پرتویی و شفقهای قطبی شده است. اگر چه وجود این ستاره برای ما خاص و منحصر به فرد است اما میلیارد ها ستاره دیگر مانند خورشید در کهکشان راه شیری پراکنده اند.

اندازه و مسافت خورشید

با داشتن شعاعی معادل 695.508 کیلومتر، خورشید بزرگترین ستاره در میان دیگر ستاره های موجود در این کهکشان نیست و در واقع ستاره های دیگری وجود دارند که اندازه آن ها چندین برابر اندازه این ستاره است. به طور کلی این اجرام آسمانی اجسام غول پیکری هستند که ستاره ما جزو انواع کوتوله آن ها است.

اما با این حال خورشید بزرگترین عضو منظومه شمسی بوده و اندازه آن بسیار بزرگتر از زمین است، به تعداد 332.946 زمین مورد نیاز است تا با جرم این ستاره زرد برابری کنند. همچنین برای پر کردن حجم خورشید به 1 میلیون و 300 هزار سیاره به حجم کره زمین لازم است!

مسافت خورشید از زمین برابر 150 میلیون کیلومتر است، نزدیک ترین همسایه به این ستاره مجموعه ستاره های آلفا قنطورس (Alpha Centauri triple star system) هستند که نزدیک ترین آن ها پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri) با فاصله 4.24 سال نوری است.

دو ستاره دیگر آلفا قنطورس A و B نام دارند که به دور هم در حال چرخیدن هستند و فاصله آن ها با خورشید برابر 4.37 سال نوری است. یک سال نوری برابر مسافتی است که نور در یک سال طی می کند و معادل با 9.460.528.400.000 کیلومتر است.

مدار و چرخش

خورشید و اجرام آسمانی دیگر که به دور آن در حال گردش هستند در کهکشان راه شیری قرار گرفته اند، به طور دقیق تر ستاره ما داخل یک بازوی مارپیچ کهکشانی به نام Orion Spur قرار دارد که از ابتدای بازوی Sagittarius منشعب شده است.

از آن نقطه خورشید به همراه دیگر اجرام مانند سیاره ها، سیارک ها، ستاره دنباله دار و غیره که به دورش گردش می کنند، به دور مرکز کهکشان راه شیری مر چرخند. منظومه شمسی ما با سرعتی معادل 720.000 کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است.

اما حتی با این سرعت نیز 230 میلیون سال طول می کشد تا در مدار خود یک دور کامل به دور مرکز کهکشان راه شیری بگردد. در حالی که خورشید به دور مرکز کهکشان راه شیری در حال گردش است قسمت های مختلف خورشید نیز می چرخند، چرخش آن با شیب محوری 7.25 درجه با توجه به سطح مدار سیارات است.

 

از آن جا که این ستاره جسم جامدی ندارد، قسمت های مختلف آن با سرعت های مختلفی در حال حرکت و چرخش هستند. جرم خورشید در قسمت استوا تقریبا هر 25 روز یک بار جا به جا شده و به مکان اولیه خود باز می گردد، در قسمت های قطبی نیز هر 36 روز یک بار طول می کشد تا به دور خود بچرخد.

شکل گیری خورشید

در حدود 4.5 میلیارد سال پیش این ستاره و بقیه اجزای منظومه شمسی از یک ابر غول پیکر تشکیل شده از گاز های مختلف و غبار به نام سحابی خورشیدی تشکیل شده اند. وقتی سحابی به دلیل نیروی گرانش بسیار زیاد فرو ریخت، با سرعت بیشتری چرخید و در نهایت این امر تبدیل به یک دیسک صاف شد.

بیشتر مواد ابر اثر نیروی گرانش موجود به سمت مرکز این دیسک کشیده شدند تا خورشید تشکیل شود که 99.8 درصد از جرم کل منظومه شمسی را شامل می شود. به مانند همه ستاره های دیگر، خورشید نیز روزی تمام انرژی خود را از دست می دهد و به پایان عمر خود می رسد.

وقتی خورشید به پایان خود نزدیک شد، آن قدر بزرگ می شود که عطار، زهره و حتی زمین را در بر می گیرد. دانشمندان معتقد هستند که این ستاره کوتوله زرد مقداری کمتر از نصف عمر خود را گذرانده است و پیش بینی شده که تا 6.5 میلیارد سال دیگر به کار خود ادامه خواهد تا نقطه پایان فرا رسد.

حتما بخوانید:

منظومه شمسی و سیارات ان

ساختار

خورشید نیز مانند ستاره های دیگر یک کره متشکل از گاز های مختلف است، از نظر تعداد اتم ها از 91.0 درصد هیدروژن و 8.9 درصد هلیوم ساخته شده است. از نظر جرم نیز دارای حدود 70.6 درصد هیدروژن و 27.4 درصد هلیوم است

جرم بسیار بزرگ این ستاره در اثر نیروی گرانش در کنار هم نگه داشته می شود که فشار و درجه حرارت فوق العاده بالایی را در هسته آن ایجاد می کند. خورشید به طور کلی به شش قسمت تقسیم می شود که عبارتند از: هسته، منطقه تابشی، منطقه همرفت داخلی، سطح قابل رویت آن به نام فتوسفر، کروموسفر و بیرونی ترین منطقه یعنی هاله.

در هسته دما حدود 27 میلیون درجه فارنهایت (15 میلیون درجه سانتیگراد) است که برای پایداری گداخت هسته ای آن مناسب است. گداخت هسته ای فرآیندی است که در آن اتم ها ترکیب شده و اتم های بزرگتر را تشکیل می دهند و مقادیر متناوبی از انرژی را آزاد می کنند. در هسته خورشید اتم های هیدروژن به اتم های هلیوم گداخته می شوند.

انرژی تولید شده در هسته به خورشید نیرو می دهد و تمام گرما و نور آن را شامل می شود، انرژی هسته از طریق تابش به بیرون منتقل می شود که در اطراف ناحیه تابش منتشر شده و حدود 170.000 سال طول می کشد تا از هسته به بالای ناحیه همرفت برسد.

دما در منطقه همرفت به زیر 3.5 میلیون درجه فارنهایت (2 میلیون درجه سانتیگراد) می رسد، جایی که حباب های داغ پلاسما متشکل از اتم های یونیزه شده به سمت بالا حرکت می کنند.

سطح

خورشید

 

سطح خورشید که فتوسفر نام دارد، منطقه ای به ضخامت 500 کیلومتر است که اکثر پرتو های خورشیدی از این ناحیه انتشار می یابند. سطح ستاره مانند سطح سیارات جامد نیست بلکه یک لایه بیرونی گازی است که ستاره را پوشانده است. دمای سطح خورشید در حدود 10.000 درجه فارنهایت (5.500 درجه سانتیگراد) است که در مقایسه با هسته بسیار خنک است اما به قدری داغ هست که به توان کربن را تبدیل به الماس و گرافیت کرد و حتی به جوش آورد.

 

ما تابش پرتو های خورشیدی را به صورت نور آفتاب در زمین دریافت و مشاهده می کنیم، این پرتو ها حدود هشت دقیقه زمان می برند تا پس از ترک سطح آن به زمین برسند. به طورکلی چون سطح آن دور ترین نقطه از هسته یعنی داغ ترین منطقه است خنک تر از بقیه قسمت های داخلی است اما با این حال به قدر کافی گرم است که حتی نشود نزدیک آن شد.

اتمسفر

در بالای منطقه فتوسفر یا سطح، منطقه های کروموسفر و هاله (تاج) قرار دارند که جو نازک خورشید را تشکیل می دهند. در این مناطق است که ما شاهد ویژگی هایی مانند شعله ها و لکه های خورشیدی را خواهیم بود. نور مرئی در این مناطق بیرونی معمولا ضعیف است و دیده نمی شود چرا که فتوسفر بسیار درخشان تر است.

اما هنگام خورشید گرفتگی، وقتی که ماه بین زمین و این ستاره قرار می گیرد، کروموسفر مانند یک لبه سرخ رنگ در اطراف آن به نظر می رسد. در حالی که هاله مانند یک تاج سفید زیبا بر روی آن قرار گرفته که متشکل از پلاسما های منتشر شده به اطراف بود و شکلی مانند گلبرگ های یک گل را به خود می گیرد.

نکته دیگر در مورد اتمسفر این سیاره این است که دمای جو خورشید به طور عجیبی با بالا رفتن ارتفاع افزایش می یابد و به 3.5 میلیون درجه فارنهایت (2 میلیون درجه سانتیگراد) می رسد، منشا گرمایش بالای هاله خورشید بیش از 50 سال است که یک راز علمی باقی مانده است.

پتانسیل حیات و قمر ها

خود خورشید با ترکیبات بسیار داغ و پر از انرژی گاز و پلاسمایی که دارد جای مناسبی برای زندگی موجودات زنده نیست، اما این ستاره حیات و زندگی را بر روی کره زمین امکان پذیر ساخته است. گرما و انرژی که توسط آن تولید و منتشر می شود توسط ارگانیسم هایی مانند گیاهان استفاده می شود که پایه های زنجیره غذایی را تشکیل می دهند.

خورشید و سایر ستاره ها به طور کلی هیچگونه قمر یا حلقه ای دور خود ندارند، در عوض سیارات و قمرهایشان، سیارک ها، دنباله دار ها و سایر اجرام آسمانی وجود دارند که حکم قمر های ستاره را به عهده گرفته و به دور آن در حال گردش هستند.

مگنتوسفر

جریانهای الکتریکی خورشید یک میدان مغناطیسی پیچیده را ایجاد می کنند که برای شکل دادن به میدان مغناطیسی بین سیاره ای به فضا گسترش می یابند. حجم فضایی که توسط میدان مغناطیسی خورشید کنترل می شود، هلیوسفر نامیده می شود.

میدان مغناطیسی این ستاره توسط باد های خورشیدی و از طریق منظومه شمسی منتقل می شود، این باد ها جریانی از گاز با بار های الکتریکی هستند که از همه طرف از سمت خورشید به بیرون می وزد. از آنجا که این ستاره در حال چرخش است​​، میدان مغناطیسی به یک مارپیچ در حال چرخش بزرگ تبدیل می شود که به مارپیچ پارکر معروف است.

این ستاره با گذشت زمان به طور یکسان رفتار نمی کند، وارد مرحله های مختلفی از چرخه خورشیدی خود می شود که تقریبا هر یازده سال قطب های جغرافیایی اش تغییر قطبیت مغناطیسی می دهند. وقتی این اتفاق می افتد، فتوسفر، کروموسفر و هاله آن دچار تغییراتی شده و بسیار نا آرام می شوند.

سطح فعالیت های خورشید که به عنوان solar maximum شناخته می شود شامل فعالیت هایی چون پدیدار شدن لکه ها، طوفان ها و شعله های خورشیدی به همراه دیگر موارد است. این پدیده ها به دلیل بی نظمی در میدان مغناطیسی آن ایجاد می شوند که می توانند مقادیر زیادی از انرژی و ذرات مضر را آزاد کنند.

 


هر دو مکمل خانگی تهیه شده از مواد طبیعی برای افزایش حجم عضله و افزایش وزن، برای افرادی مناسب است که به صورت مستمر ورزش می کنند و در صورت نداشتن تمرینات ورزشی بهتر است از مصرف آنها خودداری نمایید. 

مکمل خانگی افزایش حجم عضلات

مواد لازم برای تهیه مکمل خانگی افزایش حجم عضله:

  1. بادام زمینی  500 گرم  (منبع خوب انرژی.دارای مقادیر عالی پروتین.مقادیر بالا از ویتامین B3 و E)
  2. پودر مالت جو 300 گرم(منبع پروتین.دارای مواد معدنی مانند آهن روی منگنز منیزیم سلنیوم و دارای ویتامین خانواده B.فیبر)
  3. پودر دانه کامل کنجد 300 گرم (منبع امگا3 و مواد معندی مانند کلیسیم و روی …)
  4. پودر عصاره مالت 300 گرم (منبع پروتین و ویتامین ها و منبع کربوهیدرات)
  5. پودر نشاسته ذرت 200گرم(منبع کربوهیدرات )
  6. پودر سویا 200گرم(منبع عالی پروتین و ویتامینK)
  7. پودر جوانه گندم 200 گرم (منبع اسید آمینه های ضروری و ویتامین ها)

طرز تهیه مکمل خانگی افزایش حجم عضله:

همه مواد را  آسیاب کرده و با یکدیگر مخلوط کنید.

 

طریقه مصرف مکمل خانگی افزایش حجم عضله:

یک قاشق غذاخوری صبح پس از بیدار شدن ،2 قاشق قبل از تمرین و سه قاشق بعد از تمرین به تنهایی یا همراه با شیر میل نمایید.

*مخلوط را در یخچال نگهداری کنید.

*میتوانید وزن مواد را تا حدودی تغییر دهید.

مکمل خانگی افزایش وزن : 

 

مواد لازم مکمل خانگی افزایش وزن:

  1. پودر سفیده تخم مرغ 500 گرم ( منبع عالی پروتین )
  2. شیر خشک بدون چربی 400 گرم (منبع ویتامین و مواد معدنی  و پروتین)
  3. پودر عصاره 

    مالت 500 گرم (منبع پروتین و کربو هیدرات ها)

  4. پودر جوانه گندم 300 گرم ( منبع اسید آمینه های ضروری بدن)
  5. پودر کاکاعو یا قهوه 200 گرم (انرژی زا و طعم دهنده)

 

طرز تهیه مکمل خانگی افزایش وزن:

همه مواد را  آسیاب کرده و با یکدیگر مخلوط کنید.

*هنگام مخلوط کردن مواد اولیه با یکدیگر، برای جلوگیری از گلوله گلوله شدن پودر، شیرخشک را در آخرین مرحله به مخلوط پودری اضافه نمایید.

طریقه مصرف مکمل خانگی افزایش وزن:

یک تا دو قاشق غذاخوری قبل از صبحانه حتما با شیر میل شود. کازئین موجود در شیر هضم پروتئین موجود در سفیده تخم مرغ را طولانی کرده و سبب جذب بیشتر پروتئین خواهد شد. پس حتما ترکیب را با شیر میل نمایید.2 قاشق غذاخوری 30-40 دقیقه قبل از تمرین و 3 قاشق غذاخوری بلافاصله پس از تمرین میل کنید.

 

تذکر : هر دو مکمل گفته شده  برای افرادی است که به صورت مستمر ورزش می کنند و در صورت نداشتن تمرینات ورزشی بهتر است از مصرف آنها خودداری نمایید.

تذکر: هر دو مکمل گفته شده را به کسانی پیشنهاد می کنیم که از سلامت کامل برخوردارند و در غیر اینصورت توصیه می کنیم که برای افزایش حجم عضله و افزایش وزن به کارشناس تغذیه مراجعه کنند.

منبع:   

پندارک



آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها